źle

Źle
źle
źle
źle
źle
źle
źle
źle
źle
źle

miałam dzisiaj wizytę...

Nie dotarłam.
To wszystko zwyczajnie nie ma sensu.
W tej chwili jestem na krawędzi mojej wiotkiej wytrzymałości psychicznej, nie wiem, co jest poza nią.
"Pracuję" tyle, ile jestem w stanie. Gdyby to było możliwe, przestałabym. Wychodzenie z domu to koszmar. W sumie, co za różnica - i tak nie starcza na życie.

Brakuje mi tu bardzo wymownych emotek;)

2 argumenty przeciwko skakaniu oknem

jeszcze żyję:S

Minęły dwa tygodnie od odstawienia. Wciąż codziennie wstaję z łóżka. Jem mniej więcej normalnie. No, może więcej;) Ale w mojej sytuacji problem z pożywieniem ma inną genezę, niezależnie od tego, co mogą sobie wyobrażać lekarze. Jeśli przetrwam, prawdziwe zaburzenia (binge eating disorder zapewne) mam jak w banku.

Gorzej z higieną i innymi przesądami:(((

Niemniej jednak, wciąż żyję...